پايه ريزي علوم تجربي به ويژه علوم اجتماعي با تكيه بر متون ديني و به ديگري ميان به كراگيري آموزه هاي ديني در مراحل فرآيند علم ورزي، از شناسايي پيش فرض ها ابداع نظريه ها و استخراج فرضيه ها گرفته تا انجام پژوهش هاي تجربي و تاثير گذاري بر فرآيندهاي سياست گذاري و برنامه ريزي، انديشه اي است كه به رغم اهميت و نقش سرنوشت ساز آن به ويژه در فضاي كنوني جامعه اسلامي،هنوز چنانكه بايد و شايد با اقبال دانشمندان و پژهشگران روبرو نشده است، زيرا مخالفت شديد مخالفان اين انديشه از يك سو و عدم توجه جدي با بررسي ابعاد گوناگون آن از ديگر سو نوعي بدگماني امكان تحقق اين هدف را در فضاي علمي ايجاد كرده است. اين كتاب با رهيافتي فلسفي مي كوشد از دريچه مباحث كليدي فلسفه علوم طبيعي و انساني و با توجه به برخي مباني قابل دفاع در حوزه فلسفه دين به امكان سنجي تحقق علوم ديني و استلزامات فلسفي آن بپردازد. هدف اصلي اين كتاب كم كردن فاصله بين ديدگاه هاي رقيت و اين بستر فكري مناسب براي گسترش تحقيقات در اين زمينه است.