در تاريخ ادبيات شيعه ي اثني عشري شخصيت برجسته رضي الدين علي بن موسي بن طاووس (رحمت الله عليه) جايگاه ويژه اي را به خود اختصاص داده است. او نماينده ي اخرين نسلي است كه بيشتر ادبيات متقدم شيعي را كه بعداً به صورت غير قابل برگشتي از ميان رفت، در اختيار داشت. تأليفات بر جاي مانده از وي تا حدودي به ما كمك مي كند تا كتابخانه ي او را بازسازي كرده و درباره ي علائق و آفاق فكري يك عالم مسلمان در آخرين سالهاي دولت عباسيان آگاهيهايي بدست آوريم. «كتابخانه ي ابن طاووس و احوال و آثار او» ترجمه ي كتابي از «إتان كلبرگ » است كه در چهار باب به زندگي و اندشيه ، آثار ، كتابخانه و فهرست كتابهاي كتابخانه ي ابن طاووس (رحمت الله عليه) پرداخته است. اين كتاب از چند نظر قابل توجه است: نخست آنكه به لحاظ تتبع و تحقيق يكي از كارهاي خوبي است كه تاكنون در اين زمينه انجام شده است. دوم آنكه ، در سراسر كتاب حداكثر بي طرفي رعايت شده است و سوم : اين كار با وجود محدوديت موضوع گام مهمي در كتابشناسي اسلامي بويژه شيعه مي باشد.