با پيشرفت جوامع و پيچيده شدن ساختارهاي اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي و... مسائل آنها نيز ابعاد تازه تري يافته كه حل آنها بهره گيري صحيح و عقلاني از تجربيات و نظريات صاحب نظران و محققين را ايجاب نموده است. از جمله اين مسائل كه در سال هاي اخير توجه مسئولين تعليم و تربيت را به خود مشغول داشته مسئله افت تحصيلي و علل و عوامل ايجاد كننده يا شدت دهنده آن در جامعه است. افت تحصيلي در نظام هاي مختلف آموزشي و پايه هاي متفاوت تحصيلي و مكان هاي مختلف اتفاق مي افتد. لذا نمي توان يك الگو و مدل ثابت را در اين زمينه فرض كرد و به همه زمان ها و مكان ها تعميم داد و بدون انجام تحقيقات ميداني، راجع به علل و عوامل موثر در افت تحصيلي اظهار نظر كرد و راه هاي مطلوب را پيشنهاد نمود. بنابراين پژوهش حاضر كه حاصل تجربيات دوران فعاليت فرهنگي مولف محترم است، سعي دارد با شناساندن برخي از عواملي كه زمينه هاي افت تحصيلي دانش آموزان را به وجود مي آورد، و با ارائه راه كارهايي كه با بكارگيري آنها – در خانواده و مدرسه – تا حدودي در رفع اين معضل مهم نظام آموزش و پرورش نقش دارد، گاهي هر چند كوچك بردارد.