السلام علیک یا اباعبدالله... / فروش ویژه انواع کتب با موضوع اربعین و امام حسین حتماً ببینید

ادبیات فارسی

ادیان و مذاهب

اصول دین و اعتقادات

اهل بیت (ع)

سبک زندگی

قرآن

کودک و نوجوان

علوم و فنون

حوزه علمیه

احادیث | ادعیه | زیارت



تاریخ بروزرسانی: بیش از شش ماه پیش

توضیحات

مرحوم كليني از علما و دانشمندان شيعي است كه در زمان غيبت صغراي حضرت وليعصر (عجل الله) مي‌زيسته است. عالم بزرگ محمد تقي مجلسي (رحمه الله) در شأن ايشان مي‌نويسند:«حق اين است كه در ميان علماي شيعه مانند كليني نيامده است و هر كه در رواياتي كه او نقل كرده و تنظيم نموده دقت كند در مي‌يابد كه او از جانب خداوند مورد تاييد بوده است». هم چنين ابن اثير دانشمند معروف اهل سنت او به شيعيان دوازده امامي در قرن سوم زندگي تازه‌اي بخشيد و پيشوا و عالم بزرگ و فاضل و مشهور در آن مذهب است. كتاب كافي بعد از قرآن و نهج البلاغه و صحيفه سجاديه از شريف‌ترين و جامع‌ترين كتب اسلامي است و از جهات مختلف اعتبار، سبقت، محتوا، نظم، ... از امتياز بسيار بالايي برخوردار است. اين كتاب بيش از شانزده هزار حديث را شامل مي‌شود كه شامل اصول عقايد و فروع و اخلاقيات مي‌باشد. كتاب حاضر برگزيده‌اي از اصول كافي است كه شامل 1200 حديث از احاديث اخلاقي، فرهنگي، عقيدتي، اقتصادي سياسي و ... مي‌باشد كه در هشت باب ارائه شده است.

سبد خرید این کتاب فعلاً فعال نیست

سعی می کنیم این کتاب رو در اسرع وقت موجود کنیم

از این که با شکیبایی همراه ما هستید از شما متشکریم

ارسال به سراسر ایران
تضمین رضایت

فصل اول: كتاب عقل و جهل
باب عقل و جهل
فصل دوم: كتاب فضل علم
باب فرض علم و وجوب علم و تحصيل و تشويق به آن
باب توصيف و شرح علم، فضيلت علم و عالم
باب اصناف مردم
باب ثواب عالم و متعلّم
باب صفت علما
باب فقدان علما
باب همنشيني با علما و گفتگو با آنها
باب پرسش با علما و مذاكره با آنها
باب بخشش علم
باب نهي از گفتن آنچه كه نمي‌داني
باب درباره كسي كه ندانسته عمل مي‌كند
باب روش به كار بردن علم
باب كسي كه از علم خود معيشت خورّد و بدان افتخار كند
باب لزوم حجّت بر عالم
باب نوادر
باب روايت كتب و توسل به آنها و حديث، و فضيلت نوشتن
باب بدعت‌ها و حكم به راي و قياس
باب رجوع به كتاب و سنت
باب اختلاف حديث
باب اخذ به سنّت
فصل سوم: كتاب توحيد
باب تعبير از خدا به يك چيزي بطور مطلق
باب كَوْن و مكان
باب نژاد و نسبت
باب نهي از سخن در كيفيت
باب در ابطال رويت
باب نهي از وصف خدا بغير آنچه خودش خود را بدان وصف كرده است
باب حدوث اسماء
باب معاني اسماء الهيه و اشتقاق آنها
باب تاويل كلمه «صمد»
باب حركت و انتقال
باب عرش و كرسي
باب نوادر
باب الْعَرشِ و الْكُرْسيٍّ
باب بداء
باب مشيت و اراده
با جبر و قدر و امر بين اين دو
باب اختلاف حجت بر بندگانش
باب حجت‌هاي خدا بر خلقش
باب اين كه هدايت از طرف خداي عزّ و جّل است
فصل چهارم: كتاب حجت
باب نيازمندي به امام و حجت
باب طبقات پيغمبران و رسولان و ائمه
باب فرق ميان رسول و نبي و محدّث
باب اين كه حجت خدا بر خلقش ميّسر نشود مگر به وجود امام
باب در اين كه زمين خالي از حجت نماند
باب اينكه اگر روي زمين جز دو مرد نباشند يكي از‌ آنها امام است
باب شناخت امام و مراجعه به او
باب وجوب اطاعت از ائمه
باب اينكه امامان گواهان خداي غزَّوجل هستند بر خلق او
باب در اين كه ائمه همان راهنمايان هستند
باب اينكه ائمه ولي خدا و خزانه‌دار علم او هستند
باب در اين كه ائمه خلفاء خدايند در زمين
باب اين كه ائمه نور خداي عزّوجل هستند
باب در اين كه ائمه واليان امر و حسد برده شدگان هستند
باب در اينكه ائمه همان علاماتي هستند كه خدا در قرآن ذكر فرموده
باب در آنچه خداوند و رسولش نسبت به همراهي با ائمه را واجب دانسته‌اند
باب اهل ذكري كه خدا مردم را به پرستش از ايشان امر فرموده هستند
باب در اين كه مقصود از عالم در قرآن همان ائمه هستند
راسخون در علم همان ائمه هستند
علم به ائمه داده شده و در سينه آنها ثبت است
باب در اين كه قرآن بسوي امام راهنمايي مي‌كند
باب در اين كه نعمتي را كه خدا در قرآن ياد كرده است ائمه هستند
باب در اين مقصود از متوسّمين كه خدا در قرآن فرموده ائمه هستند
باب عرضه اعمال بر پيغمبر و ائمه
باب در اين كه سلاح رسول خدا همانند تابوت است در بني اسرائيل
باب آنچه از سلاح رسول خدا و متاع وي نزد ائمه است
باب در اين كه علم ائمه در هر شب جمعه فزوني مي‌يابد
باب نادر، در آن ذكري از غيب است.
باب در اين كه ائمه به اختيار خود مي‌ميرند و زمانش را مي دانند
باب در اين كه خداوند هيچ علمي را به پيغمبرش نداده جز آن كه
باب اگر راز ائمه حفظ مي‌شد، به هر مردي از همه سود و زيانش خبر مي‌دادند
باب تفويض در امر دين به رسول خدا و ائمه
باب در اين كه ائمه محدثند و الهام گيرند
باب ذكر نيروهاي معنوي و روحي كه در ائمه بوده است
باب روحي كه خدا به وسيله آن، ائمه را حفظ مي‌كند.
باب زماني كه امام به اتمام علوم اما قبل از خود آگاه مي‌شود
باب در اينكه خداوند فرموده: امانات را به اهلش بپردازيد
باب در اين عهد امامت نسبت به هر يك از ائمه از طرف خدا اعلام شده است
باب اموري كه موجب حجّت و دليل بر امامت مي‌شود
باب اثبات امامت در اعقاب و عدم رجوعش به برادر و عمو و خويشان ديگر
باب اشاره و نص بر اميرالمومنين عليه السلام
باب اشاره و نص بر حسن بن علي عليه السلام
باب اشاره و نص بر علي بن الحسين عليه السلام
باب اشاره و نص بر امام باقر عليه السلام
باب اشاره و نص بر امام صادق عليه السلام
باب اشاره و نص بر امام موسي كاظم عليه السلام
باب اشاره و نص بر ابو جعفر دوم (امام محمد تقي) عليه السلام
باب اشاره و نص بر امام حسن عسگري عليه السلام
باب اشاره و نص بر صاحب خانه اما عصر عجّل الله فرجه
باب در ذكر نام كساني كه آن حضرت را ديده‌اند
باب در نهي از گفتن اسم
باب در امر غيبت
باب كراهت در تعيين وقت نسبت به ظهور امام زمان عليه السلام
باب بررسي و آزمايش
آن كه امامش را بشناسد تقدم و تاخر اين امر (ظهور) به او ضرري نرساند
باب در بيان حال نااهلي كه ادعاي امامت كند
باب در حال كسي كه بي‌امام براي خدا دينداري كند
باب در عارف و منكر امامت ائمه سادات و بني‌الزّهراء عليهم‌السلام
باب آنچه كه هنگام درگذشت امام بر مردم واجب است
باب كيفيت ولادت ائمه
باب تسليم و فضيلت تسليم‌شدگان به خانه ائمه در آيند
باب در اين كه جن ائمه آيند و مسائل دين خود را بپرسند و به كارهاي آنها رسند
باب در اينكه به حكم داود و خاندان وي قضاوت كنند و گواه نخواهند
باب، هر حقّي كه در دست مردم است از نزد ائمه بيرون آمده و هر چه از نزد آنها نيامده باطل است
باب آنچه پيغمبر درباره خيرانديشي نسبت به ائمه مسلمين و ملازمت جمعيت آنان فرمان داده
حقوق واجب امام بر رعيت و رعيت بر امام
باب در اين كه زمين همه از امام است
باب روش امام درباره وضع خود و وضع خوراك و لباسش در زمان حكومتش
باب نادر
در اين باب برگزيده‌هايي است از قرآن پيرامون ولايت
باب گلچين‌ها و كليّاتي از روايات درباره ولايت
باب مولد پيغمبر و وفاتش
باب ولادت حضرت زهرا عليهما السلام
باب ولادت حسن بن علي عليه السلام
باب ولادت حسين بن علي عليه السلام
باب ولادت علي بن الحسين عليه السلام
باب ولادت محمّد بن علي عليه السلام
باب ولادت جعفر بن محمّد عليه السلام
باب ولادت موسي بن جعفر عليه السلام
باب ولادت امام رضا عليه السلام
باب ولادت محمّد بن علي عليه السلام
باب آنچه درباره دوازده امام رسيده و نصّ بر آنها
باب در اين كه همه امامان به امر خداي تعالي قائم و بسويش رهبرند
باب صله به امام
باب دربارة فيء و انفال و تفسير خمس و احكام آن
فصل پنجم: كتاب ايمان و كفر
باب در سرنوشت مومن و كافر
باب در اين كه رسول خدا اولين كسي بود كه به ربوبيت خدا پاسخ گفت و اقرار كرد
باب چگونه پاسخ دادند در حالي كه ذرّه‌اي بودند
باب آفرينش مردم به يگانه پرستي
باب در اين كه مومن در صلب كافر باشد
باب در اين كه صيغه، همان اسلام است
باب در اين كه سكينه، همان ايمان است
باب اخلاص
باب پايه‌هاي اسلام
باب در اين كه اسلام حفظ جان كند و
باب ايمان همراه با اسلام است ولي اسلام همراه و شريك با ايمان نيست
باب در اين كه ايمان به همه اعضاء بدن پخش مي‌شود
باب درجات ايمان
باب نسبت اسلام
با خصلت‌هاي مومن
باب برتري ايمان بر اسلام و برتري يقين بر ايمان
باب حقيقت ايمان و يقين
باب تفكر
باب فضل يقين
باب راضي بودن به قضاي خدا
باب واگذار كردن امر بر خدا و توكّل بر او
باب ترس و اميدواري
باب حسن ظن به خداي عزّوجل
باب اعتراف كردن به تقصير
باب طاعت و تقوي
باب ورع
باب عفّت
باب دوري از محرّمات
باب اداي واجبات
باب استواري عمل و مداومت بر آن
باب عبادت
باب نيّت
باب
باب ميانه‌روي در عبادت
باب صبر
باب شكر
باب خوش‌خلقي
باب خوش‌رويي
باب راستگويي و اداي امانت
باب حياء
باب عفو و گذشت
باب فروخوردن خشم
باب حلم و بردباري
باب خاموشي و نگهداشتن زبان
باب مدارا و سازگاري
باب نرمي و ملاطفت
باب تواضع و فروتني
باب دوستي و دشمني در راه خدا
باب نكوهش دنيا و بي‌رغبتي به آن
باب قناعت
باب كفاف
باب شتاب كردن در كار خير
باب عدالت و انصاف
باب بي‌نيازي از مردم
باب صله رحم
باب نيكي‌كردن به پدر و مادر
باب همّت گماشتن به امور مسلمين و خيرخواهي و سود رساندن به آنها
باب احترام به سالمندان
باب برادري مومنين با يكديگر
باب در اين كه برادري بر پايه و اساس دين واقع نشده و تنها از روي تعارف است
باب حق مؤمن بر برادرش و اداي حق او
باب ديدار برادران
با مصافحه (با يكديگر دست دادن)
باب معانقه (همديگر را در آغوش گرفتن)
باب بوسيدن
باب مذاكره برادران
باب شاد كردن مومنين
باب روا كردن حاجت
باب كوشش در برآوردن حاجت مومن
باب گشودن گرفتاري مومن
باب اطعام مومن
باب درباره كسي كه مومن را بپوشاند
باب مهرباني به مومن و گرامي داشتن او
باب نصيحت و خير‌خواهي مومن
باب اصلاح ميان مردم
باب احياء مومن
باب در دعوت خانواده به ايمان
باب در ترك دعوت مردم
باب در اين كه خدا دين را به كسي دهد كه او را دوست دارد
باب تقيه
باب حفظ اسرار
باب مومن و نشانه‌ها و صفات او
باب در كمي عدد مومنين
باب در رضا به موهبت ايمان و سپس صبر همه چيز
باب آرامش يافتن مؤمن به مؤمن
باب در آنچه خداوند به وسيله مؤمن دفع مي‌كند
باب پيمان گرفتن خدا از مؤمن براي صبر در گرفتاري
باب شدّت ابتلاي مؤمن
باب فضليت فقراي مسلمين
باب
باب در اين كه قلب دو گوش دارد كه فرشته و شيطان در آنها مي‌دمند
باب گناهان
باب گناهان كبيره
باب كوچك شمردن گناه
باب اصرار بر گناهان
باب در اصول كفر و پايه‌هاي آن
باب ريا و خودنمايي
باب رياست طلبي
باب در حال كسي كه عدالتي را وصف كند و عمل به غير آن كند
باب مجادله و ستيزه و دشمني با مردم
باب غضب
باب حسد
باب عصبيّت
باب كبر
باب عجب و خود بيني
باب دوستي دنيا و حرص بر آن
باب طمع
باب ناسازگاري
باب بدخلقي
باب بي‌شرمي و بدزباني
باب فخر و كبر
باب سخت دلي
باب ظلم
باب پيروي از هواي نفس
باب مكر و بي‌وفايي و فريبكاري
باب دروغ
باب شخص دو زبان
باب قهر كردن و جدايي از برادران ديني
باب قطع رحم
باب عقوق و آزردن پدر و مادر
باب كسيكه مسلمانان را آزار دهد و خوارشان شمارد
باب كسيكه دنبال عيبجوئي و لغزش مؤمنان است
باب سرزنش
باب غيبت و بهتان
باب داستان سرائي بر ضرر مؤمن
باب دشنام‌گوئي
باب تهمت و بدگماني
باب كسيكه براي برادر مؤمن خود خيرانديشي كند
باب خلف وعده
باب كسي كه در به روي برادر مؤمن خود ببندد
باب كسيكه بادر ديني او از كمك بخواهد و او كمكش ندهد
باب در كسي كه مؤمن را از چيز خود يا ديگري منع كند
باب كسيكه مؤمنين را بترساند
باب سخن‌چيني
باب فاش كردن اسرار مذهب
باب كسيكه بخاطر فرمان برداري بندگان نافرماني خدا كند
باب همنشيني با گنهكاران
باب كفر
باب صفت منافق
باب شرك
باب شك
باب مستضعف يا ناتوان در دين
باب دل بدست آوردگان
با در تاريكي قلب منافق و روشني قلب مؤمن
باب در تغييرات احوال دل
باب وسوسه و حديث نفس
باب اعتراف به گناهان و پشيماني از آنها
باب كسيكه اراده كار نيك و بد كند
باب توبه
باب در تفسير گناه
باب محاسبه عمل
باب كسيكه مردم را عيب كند يا عيب مردم بگويد
باب اينكه مسلمانان در جاهليت كرده مؤاخذه نشود
باب آنچه از امت برداشته شود
فصل ششم: كتاب دعاء
باب فضليت دعا و تشويق كردن بر آن
باب بسيار ذكر خدا كردن
باب دعا براي برادران ديني به پشت سر آنان
باب كسيكه دعايش مستجاب شود
باب كسيكه دعايش مستجاب شود
باب كسيكه بگويد: لا اله إلاّ الله
باب گفتار در بامداد و شامگاه
باب دعا هنگام خوابيدن و هنگام بيدار شدن
باب دعا هنگام بيرون رفتن از منزل
باب دعا بعد از هر نماز
باب دعا بعد از نمازها
باب دعا براي جلب رزق و روزي
باب دعا براي دَين و وام
باب دعا براي رفع اندوه و گرفتاري و غم و ترس
باب دعا براي دردها و بيماري‌ها
باب حرز و تعويذ
باب دعا براي حفظ قرآن
باب دعاهاي كوتاه و مختصر براي همة حاجتهاي دنيا و آخرت
فصل هفتم: كتاب فضل قرآن
باب فضل قرآن
باب در فضيلت كسي كه قرآن را به كار بسته است
باب كسي كه با زحمت و رنج قرآن را ياد مي‌گيرد
باب كسي كه قرآن را حفظ كند، سپس آن را فراموش كند
باب در خواندن قرآن
باب خانه‌هايي كه در آنها قرآن خوانده شود
باب در خواندن قرآن از روي آن
باب ثواب خداندن قرآن
باب همواره خواند قرآن با آواز خوش
باب اين كه قرآن چناچه نازل شده بالا رود
باب فضل (خواص آيات و بعضي از سوره‌هاي) قرآن
باب نوادر
فصل هشتم: كتاب معاشرت
باب آنچه كه از معاشرت واجب است
باب حسن معاشرت
باب كسي كه رفاقت و همنشيني با او واجب است
باب كسي كه مجالست و رفاقت با آنها بد است
باب سلام كردن
باب آن كه بايد آغاز به سلام كند
باب سلام كردن بر سائر ملّت‌ها و مذاهب ديگر
باب نادر
باب عطسه كردن و جوابي مه نگام عطسه زدن بايد گفت
باب لزوم احترام مسلمان ريش‌سفيد و سالخورده
باب اين كه مجلس‌ها امانت هستند
باب شوخي و خنده
باب حق همسايگي
باب خوش رفتاري و حق رفيق در سفر
باب نامه نوشتن به همديگر
باب نوادر
باب
باب نهي از سوزاندن كاغذهاي نوشته شده

موارد بیشتر arrow down icon
سوالی داری بپرس