در طول يكصد سال اخير، براي اصلاح رفتار و درمان ناهنجاري هاي رواني و شخصيتي انسان ها از سوي روان شناسان، روش هاي فراواني تدوين و معرفي شده اند. اين روش ها كه اغلب تحت تاثير و نفوذ آموزه هاي يكي از مكاتب روان شناسي قرار دارند، عمدتا براساس رويكرد كاهش گرايي و جزئي نگري، به يك يا چند بخش از ابعاد وجودي انسان توجه نموده اند. به اعتقاد نويسنده كتاب الگوهاي روان درماني يكپارچه با معرفي درمان يكپارچه توحيدي در سال هاي اخير دو تحول عمده در روان درماني رخ داده است؛ روي آوردن درمانگران به روش هاي التقاطي و يكپارچه و تاكيد بر ارزش هاي معنوي و آموزه هاي ديني در فرايند درمان. الگوي روان درماني يكپارچه توحيدي كه در اين كتاب معرفي مي شود، پاسخي به دو تحول مهم فوق مي باشد. روان درماني يكپارچه توحيدي با پذيرش اين نكته كه در بروز اختلالات رواني مجموعه عوامل زيستي، مثل آمادگي ارثي و بدكاري دستگاه هاي بدن؛ عوامل روان شناختي، مانند: ويژگي هاي هيجاني، شناختي و رفتاري؛ عوامل اجتماعي نظير: مشكلات ارتباطي، خانوادگي و فرهنگي؛ و مسائل معنوي از قبيل: معنادار بودن زندگي،‌ باورهاي مذهبي و ايمان به خداوند، نقش دارند، تاكيد مي كند كه براي درمان كامل و بدون عود آن ها، بايد تمام عوامل ياد شده مد نظر قرار گيرند. به همين دليل در نظام درمان يكپارچه توحيدي بدون هيچ گونه تعصب علمي و با احترام كامل به همه مكاتب و ديدگاه هاي نظري و يافته هاي باليني نويسنده در صدد است كه اجزاي گوناگون نظريه ها و فنون درماني سازگار با يكديگر انتخاب كرده و با تلفين آن ها در آموزه هاي وحياني، به ويژه مؤلفه توحيد و ارتباط صميمانه با خداي يگانه، رويكرد جامعي ارائه نمايد كه اثر بخشي و كار آمدي فنون روان درماني را افزايش دهد.