غنا و موسيقي به طور خلاصه به نوعي خوانندگي خاص گفته مي شود و موسيقي به نوازندگي با آلات مخصوص اطلاق مي شود. به عبارت ديگري از نوع صوت انسان است، صوت خاص. در لسان فقهاء و فقه اسلام خوانندگي و موسيقي (نوازندگي با آلات خاص) هر كدام به دو نوع حلال و حرام تقسيم مي گردند: يعني هم بعضي خوانندگي هاي افراد مي تواند حرام باشد كه همان غنا است، و هم برخي صداهايي كه از آلات نوازندگي به گوش مي رسد حكم حرمت به آن تعلق مي گيرد كه آن را موسيقي حرام مي نامند. موسيقي و غنا در هر صورت داراي ضررهاي معنوي و مادي زيادي بوده است و اثرات خيلي بدي دارد كه با انحراف ايجاد كردن در افكار و ذهن ها نسل ها را به ابتذال و تباهي مي كشاند. خوانندگي و موسيقي حلال ممكن است و مي تواند ارزش هاي معنوي را فرياد كند حربه اي محكم در برابر موسيقي هاي مبتذل باشد و هنري صحيح در خدمت مردم به شمار آيد، كه متاسفانه تا كنون كمتر چنين بوده است.