در اين كتاب اهتمام شده است در عالم خيال، به عصر كوروش يعني بيست و پنج قرن عقب برويم. مطالب آن اختراع نشده ولي كوشش به عمل آمده مكتشفات متفرقه كه مشعر بر طبايع ملت است، به هم پيوند داده شود. كوروش به رسم فرزند يك حكمدار كوچك انسان وصف شد، البته افاسنه او را از همان تولدش پر از اسرار ساخت و گفت ما در او در واقع ماندن دختر ازدهاك بود و اين بچه به دست چوپانان ربوده شد تا نابودش كنند، ولي دهقان وفاداري او را نگهداري نمود كه بعد شناخته شد. هر دو داستان ارپيك (هارپاگوس) را هم به ميان مي كشد و از خورده شدن گوشت فزنرد مقتول، توسط آن سر كرده سخن مي راند و معلوم است در اين گونه به هم آوردن افاسنه ها فقط جزئي از حقيقت تواند بود. تمام اشخاص عمده اين كتاب وجود خارجي داشته اند و بعضي ديگر مانند ويشتاپه از افسانه استخراج شده نام هي غير مهم مانند اميتش و ابرداد از كتاب گرفته شده و در ضبط آن نامها شكل مشهور اختيار گشته ولي در باب نام هاي ايراني زمان كوروش، اهتمام شده شكل اصل آن بدون لواحق يوناني داده شود.