خداوند عفاف و حيا را در نهاد بشر به وديعت گذاشت و لباس را در ميان نعمت هاي فراوانش به او ارزاني داشت. فطرت «پوشش خواهي» انسان را با تشريع قوانين در اديان الهي مستحكم ساخت تا گوهر هستي انسان در صدف حجاب صيانت گردد و جامعه از فرو رفتن در گرداب فساد و تباهي نجات يابد. مؤلف محترم با تكيه بر آيات و روايات كوشيده است مباني نظري پوشش اسلامي را تشريح كند بنابر اين مقدمتاً و در فصل اول تاريخچه و پيشينة پوشش در ايران باستان، يونان، روم و غرب پس از رنسانس را بيان كرده، سپس به بحث حجاب در اديان زرتشت، يهود، مسيحيت پرداخته است. بعد از اين مقدمه، بحث را در 3 فصل با عناوين پوشش اجتماعي، حدود و كيفيت پوشش زنان در جامعه و پوشش تعبّدي و تأدّبي ادامه داده است. در اين فصول به نحوة پوشش از ديدگاه قرآن و روايات، انواع پوشش، پوشش اجتماعي، پوشش زن در برابر محارم و ... اشاره شده است. در فصل نهايي به پوشش نمازگزار، محرم و ميت به تفصيل پرداخته نسبت به رنگ لباس در اسلام نيز اظهار نظر كرده است.