نماز، معجوني ساخته شده و دارويي تركيب يافته براي شفاي تمامي دردهاي روحي بشر است. نماز، يكي از دو اصل است كه چرخ سعادت بشري بر پايه ي آن مي چرخد. چرا كه اولين اصل، عبوديت و بندگي به درگاه خداست، كه اصلي ترين علامت و مظهر آن، نماز است و اصل ديگر آن، انفاق مال و كمك به مستمندان است كه اساس تمدن بشري و نظام اجتماعي بر پايه ي انفاق و كمك به ديگران استوار است. كتاب حاضر با نام، نماز در نهج البلاغه عرضه شده است كه بررسي نماز از ديدگاه مولا علي عليه السلام نخستين نمازگزار بعد از پيامبر اهميت ويژه اي دارد. آن كسي كه نماز در زندگي پر بركتش حرف اول را زد و در تمام لحظه هاي حياتش جريان داشت. او بود كه هنگام انجام نماز سر از پا نمي شناخت حتي در حساس ترين لحظات ميدان جنگ و كارزار، نماز خود را در اول وقت مي خواند و حاضر نبود لحظه اي آن را به تاخير اندازد. اميد است كه با مطالعه مطالب سرشار از معارف اين كتاب شمه اي از عبوديت و بندگي آن امام عزيز بر ما منتقل شود و پيرو خوبي بر ايشان شويم.