گرچه همواره راه نیایش عبد باز است، ولی برای زمان مشخص مانند ماه مبارک رمضان که عید اولیای الهی است، فضیلت مخصوص است.

امام سجاد (ع) را به صحیفه سجادیه و نیایش خالصانه خود به درگاه خداوندگار می شناسیم. اما نگین سرشناس دیگری نیز به جای مانده از آن امام بزرگوار است که دعای ابوحمزه ثمالی می باشد.

دعای ابوحمزه نیز یکی از آرامش بخش ترین و زیباترین دعاهایی است که مومنین معمولا در ماه مبارک رمضان آن را می خوانند و بدان وسیله با خداوند خویش در خلوتگاه به راز و نیاز می پردازند.

این دعا از امام سجاد شامل صفات خداوند، اسم اعظم و همچنین دربردارنده مفاهیمی مانند دشواری های قبر و قیامت، سنگینی بار گناهان و لزوم اطاعت و پیروی از پیامبر اکرم و خاندان معصونش است. در این دعا راه های تضرع به درگاه خدا، توبه و راه و رسم پرهیزگاری ترسیم شده است.

دلیل نامگذاری دعا به ابوحمزه نیز این است که ایشان دعا را از امام چهارمین اختر شیعیان نقل کرده است و باعث زیباتر شدن سحر های ماه مبارک رمضان شده است.

جلد اول از مجموعه جذاب عاشقانه های بارانی به نام "قصه من و خدا" به سراغ درد و دل یک بنده مومن با پروردگارش رفته است که در دعای ابوحمزه به آن ذکر شده. دعایی که باعث می شود تا محبت خدا در دل خواننده رخنه کند و به عظمت خداوندگار پی ببرد.

این کتاب توسط انتشارات آیین فطرت در قطع رقعی و با 196 صفحه به چاپ رسیده است