طلبه ها مباحثه را رها كردند و دويدند و با سر و صداي بلند به دم حجره ي محمد تقي جعفري رسيدند. در حجره بسته بود . با مشت و لگد به در حجره زدند. اما خبري نشد. مجبور شدند همگي در را هل بدهند تا شايد باز شود. با شكسته شدن چفت در و باز شدن آن، جعفري از روي كتابي كه سخت در آن دقيق شده بود چشم برداشت و با ناراحتي پرسيد: ـ چه خبره؟! چي شده، چرا داد و بيداد راه انداخته ايد؟! ـ‌ دستت درد نكند آقاي جعفري! اين بوي سوختگي و دود و آتيش رو نمي بيني؟ جعفري نگاهي به دور و برش انداخت و تازه يادش افتاد كه آبگوشتي روي چراغ بار گذاشته است، لبخند مليحي زد و از طلابي كه براي نجات او به حجره او آمده بودند تشكر كرد. كتاب حاضر با نام، آفتاب حكمت، مجموعه خاطراتي است از زندگي پر خير و بركت علامه بزرگوار محمد تقي جعفري كه زندگي ساده و بي آرايه اي را به همراه خدمات بزرگ و ارزنده اي پشت سر گذشت شخصيتي كه بعد علمي ايشان بعد عرفاني و اخلاقي اش را تحت الشعاع قرار داد و بجاي اينكه بيشتر عارف شناخته شود فيلسوف مشهور شد. كه هم عارف به حق بود و هم فيلسوف بزرگ.