مشاهده اقرار به گناه و معصيت در تكلم معصومين عليهم السلام با خداوند به لحاظ نوع بشر بودن مي باشد. چرا كه آنان مانند ساير مردم زندگي طبيعي داشتند و نمي گفتند ما معصوم هستيم و نيازي به استغفار نيست و آيات قرآن را خطاب به خود مي دانستند آن جا كه خداوند مي فرمايد: همانا خداوند آنان را كه پيوسته توبه مي كنند و پاكيزگان را دوست مي دارد. بيان زيباي امام سجاد عليه السلام در مقابل آيه شريفه پرده از اسرار بر مي دارد و مي فرمايد: بار خدايا اگر پشيماني به سوي تو توبه است، پس من پشيمان ترين پشيمان هايم، و اگر به جا نياوردن گناه تو، توبه و بارزگشت است، پس من نخستين توبه كنندگانم و اگر درخواست آمرزش سبب ريختن گناهان است پس من به درگاه تو از درخواست كنندگان آمرزشم.
سبد خرید این کتاب فعلاً فعال نیست
سعی می کنیم این کتاب رو در اسرع وقت موجود کنیم
از این که با شکیبایی همراه ما هستید از شما متشکریم